Mutfağımızın değerli malzemelerinden biridir susam. Simidi onsuz düşünmek pek mümkün değil; poğaçaya nefis bir rayiha katar, tahinin ise özüdür. Doygun bir tadı ve aroması vardır. Kuvvetli bir tohumdur aynı zamanda. Hasadı da bir o kadar zor. Biraz geç kalınırsa içinde bulunduğu kapsüller çatlayıp taneler toprağa savrulur.

Elbette tarih boyunca kullanımı sadece mutfakla sınırlı kalmamış. Tıbbi alanda kullanımı tarımını yapanlar tarafından en çok başvurulan kullanım yöntemi. Aydınlanma, ununu öğütüp, yağını sıkıp kullanma geleneği yüzyıllar boyunca devam etmiş.

Ülkemizde en çok Güneydoğu Anadolu ve Akdeniz bölgelerinde tarımı yapılıyor. Yağı bölge mutfağında en az tereyağı kadar çok sevilip tercih ediliyor. Ancak tarımının zorluğu, iklim değişiklikleri, tarımda yapılan hatalar neticesinde iç talebi karşılayamadığından Sudan, Etiyopya gibi ülkelerden susam ithal ediliyor.

Mutfakta kullanımı ise şöyle: Elbette ilk akla gelen mutfağımızın en çok sevilen tatlarından biri olan tahin. Tatlı-tuzlu lezzetlerle başarılı iş birliği tahini her zaman değerli bir noktaya taşımış. Pekmez çeşitleriyle olan ahenkli karışımı sadece kahvaltıda sınırlı kalmadan birçok hamur işi, salata ve et yemeğine tat katmış.

Susam tohumları yoğun miktarda yağ içeriyor. Ancak aynı zamanda iyi bir protein kaynağı. Bağışıklık sistemin direncini artırmada, vücudun hastalıklara karşı korunmasında etken maddelere sahip. Bu nedenle diyette düzenli yer vermek gerekiyor.

Susam, tanelerinin içindeki yağdan dolayı güneş görmeyen serin bir yerde saklanmalı.